Szczegóły

Opublikowano: 09 styczeń 2016

Trochę historii i statystyki

Spółdzielnia Mieszkaniowa „Sarni Stok” powstała na bazie budynków zakładowych i hoteli pracowniczych FSM-u. Zebranie założycielskie odbyło się 31 maja 1990 r. z udziałem 336 Członków Założycieli. Już 1 czerwca 1990 r. został zarejestrowany pierwszy statut Spółdzielni.

Ówczesny potentat przemysłu motoryzacyjnego, jakim była Fabryka Samochodów Małolitrażowych, której produkty czyli „małe fiaty” były marzeniem większości Polaków, wybrał m.in. tereny „Sarniego Stoku” pod budowę mieszkań zakładowych. Miały być przeznaczone nie tylko dla pracowników, ale także służyć licznym w tamtym czasie obcokrajowcom. Były to tereny niezagospodarowane rolniczo (leżące odłogiem niegdyś uprawne pola), tereny trawiaste, a nawet podmokłe. Warunki te sprzyjały rozwojowi flory i fauny. Gniazdowały tu liczne gatunki ptaków, między innymi czajki, bażanty, skowronki, zięby i sikorki. Liczne były też zwierzęta w tym zające, kuny, jeże, lisy, a przede wszystkim liczne sarny, od których osiedle, a potem Spółdzielnia wzięła nazwę.

Podobnie jak główna ulica biegnąca przez osiedle (niegdyś Polarna), została zmieniona na Kozią (w gwarze myśliwskiej sarna to koza). Także pozostałe ulice nazwy swe wywodzą od żyjących tu zwierząt: Mysia, Krecia, Sarni Potok. Nie bez powodu na wniosek ekologów niezabudowane obszary „Sarniego Stoku” zostały uznane jako park krajobrazowy, co oznacza między innymi zakaz polowań. Tak więc tereny zajęte pod budowę osiedla nie tylko były lecz nadal, choć w mniejszym stopniu są, ciekawe przyrodniczo, ale też należą do najpiękniejszych pod względem widokowym w Bielsku-Białej. Roztacza się stąd widok na okalające Bielsko-Białą góry, w tym Magurkę, Szyndzielnię i Błatnią, a polną drogą można dojść do wzgórza „Trzy Lipki”.

Osiedle „Sarni Stok” stanowi około 1/3 zasobów Spółdzielni, 24 budynki, 515 mieszkań, na terenie którego, zlokalizowane są również urządzenia do fitnes, grill, stół pingpongowy oraz boisko do gry w piłkę nożną.

Pozostałe zasoby to 13 budynków, 932 mieszkania usytuowane w różnych częściach miasta, w tym najwięcej na osiedlu Wojska Polskiego – 5 budynków, 375 lokali mieszkalnych.
Najstarszy budynek mający ponad 50 lat to Wyspiańskiego 41, z działającym nadal drewnianym maglem.

Najdłuższym jest budynek Spółdzielców 41 (10 klatek schodowych, 150 mieszkań), a największym i najwyższym, jedyny X-cio piętrowiec Sternicza 12 – 176 lokali mieszkalnych. Najmłodszym budynkiem jest blok Kozia 6a, wybudowany przez Spółdzielnię w 1998 r. Najmniejszym natomiast budynkiem jest Kozia 17a – ma zaledwie 12 mieszkań.

Początki działalności Spółdzielni nie były łatwe. Nie uniknięto błędów już przy jej założeniu, co kładło się cieniem na następnych latach działalności. Jednakże, oceniając z perspektywy ponad 20-tu lat, decyzję o założeniu Spółdzielni należy uznać za właściwą.
Członkowie Spółdzielni „Sarni Stok” nie podzielili losu mieszkańców budynków zakładowych w innych miastach, zwłaszcza na terenie Śląska, które trafiły w prywatne ręce.
Wiele lat i starań zabrało ostateczne uregulowanie zawiłej sytuacji prawnej Spółdzielni, a także doprowadzenie budynków do stanu technicznego w jakim znajdują się obecnie.

Tak było, a tak jest teraz.

Dziś nawet trudno w to uwierzyć, ale cale osiedle „Sarni Stok” miało niegdyś jeden (!) licznik energii elektrycznej, a ulica dojazdowa była prowizoryczna, ułożona z płyt drogowych, jako pozostałość po budowie, ciągle tonąca w błocie.
Całość zasobów to 1447 lokali mieszkalnych o łącznej powierzchni 66.752,10 m2 oraz prawie 6,5 ha gruntów przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe.

Wszystkie (37) budynki Spółdzielni mają ocieplone ściany, a te, których konstrukcja na to pozwalała także stropodachy. Po ponad 20-tu latach, dzięki corocznym nasadzeniom, budynki „toną” w zieleni drzew i krzewów.

Mimo wielu trudności, dysponując jedynie własnymi środkami (bez dotacji budżetowych), udało się dzięki wszystkim członkom, właścicielom mieszkań, pracownikom, członkom kolejnych Rad Nadzorczych i Zarządów stworzyć godne warunki zamieszkiwania.

Przez okres ponad 20 lat wielu Naszych mieszkańców czynnie było zaangażowanych w pracach Organów Spółdzielni. Funkcje Przewodniczącego Rady Nadzorczej w okresie tym pełnili: Józef Zasański, Antoni Gietler, Maria Magiera i Paweł Gniadkowski.

Pierwszym Prezesem Zarządu był Ryszard Hajto, kolejnymi Henryk Żuchowski, Anna Majewska, obecnie Grzegorz Kowalewski.

Zastępcami Prezesa byli kolejno Józef Leśniak, Anna Majewska, Edward Salomon, Krystyna Gierlach-Goszyc.

Członkami Zarządu byli Sławomir Wiśnicki, Krystyna Marcisz, Edward Salomon, Waldemar Michałowski, obecnie Danuta Chrobak.